Hi! Ik ben Diana
En ik zet graag voor jou de tijd even stil door het vangen van jouw liefdevolle momenten in beeld. Als gezinsfotograaf ben ik het liefst iedere dag op pad om schattige baby’tjes, stralende liefdeskoppels of gezinnen te fotograferen. Gewoon, zoals ze zijn.
Alhoewel… ik geef je graag dat beetje extra. Heb je geen idee wat je aan moet trekken tijdens je fotoshoot? Geen probleem, ik denk met je mee. Dat geldt niet alleen voor kleding, maar ook voor accessoires, styling en locatie. Een fotoshoot doe je tenslotte niet elke dag.
Oja, om het je gemakkelijk te maken, werk ik met pakketten. Zo kun je voor elke shoot kiezen uit een Basic Story, een Nice Story of een Fantastic Story. En sinds kort heb ik ook een speciale Milestone Story om te vieren dat je kindje 1 jaar is geworden, kan zitten of kruipen of juist om het intieme moment van borstvoeding of flesvoeding vast te leggen.
Alvast weten wat voor foto’s je kunt verwachten? Snap ik. Hieronder zie je een selectie van verschillende fotoshoots. Meer zien? Check dan mijn portfolio of neem een kijkje in een klantengalerij.
Ik fotografeer bij jou thuis (lekker makkelijk, want je hebt alles bij de hand), heerlijk buiten in de natuur op mijn vaste plekjes of op jouw lievelingsplek, of in mijn studio. En dit alles op een ongedwongen, liefdevolle manier met veel geduld en een vleugje humor.
Het lijkt me onwijs leuk om jullie te mogen fotograferen!
Over mij
Welk beeld wil jij nooit meer kwijt?
Enthousiasteling. Altijd in voor een dansje en een good laugh. Houd van gezelligheid, een lekker wijntje, man Bob, dochters Lauren en Julia én hond Ziggy also known as Beertje.
En van fotografie, natuurlijk. Want man, dat heeft mijn leven de afgelopen jaren aardig op z’n kop gezet.
Van ge-emmer over pensioen naar gezinsfotograaf
Voor degenen die het niet weten: ik kom uit de pensioenwereld. Werkte jarenlang bij Achmea en sprak wekelijks tientallen mensen over hun persoonlijke pensioensituatie. Was ik er gelukkig? Niet echt. Dus nadat ik in 2018. vertrok, besloot ik het over een hele andere boeg te gooien. Een hbo-opleiding Kindercoach, dat zou het worden.
Inderdaad, ‘zou’. Want zover is het nooit gekomen. De cursus fotografie, die ik als hobby volgde in mijn zwangerschapsverlof van Julia, schopte al mijn plannen in de war. Ik raakte verliefd op het fotografievak en dat heeft me niet meer losgelaten.
Inmiddels zijn we ruim drie jaar verder en ik heb een bloeiende business opgezet. Bijna dagelijks ga ik op pad om kleine en grote happy families, stralende zwangeren of schattige newborns op de foto te zetten. En dat doet wat me.
‘Het gaat niet om die ene foto: het is veel meer dan dat’
De basis
Door mijn eigen ervaring ben ik me nog bewuster van de rol die ik als moeder heb. Misschien herken je het wel, maar ik vraag me weleens af of ik het goed genoeg doe voor mijn kinderen. Is er voldoende aandacht voor hoe zij zich voelen? Voelen ze die onvoorwaardelijke liefde die ik voor hen heb? En wat zullen ze zich later van mij herinneren?
Maar als ik dan de foto’s van ons samen bekijk, zie ik het. De connectie die we met z’n viertjes hebben. De lol, de liefdevolle blikken, de gekke bekken die we trekken. Die geborgenheid en liefde is waar alles om draait. Het is de basis en het fundament voor hun toekomst. En het is precies dat wat ze later terugzien als ze nog eens door hun fotoalbums bladeren.
Dat gun ik jou ook. Geen perfect geposeerde foto’s, maar ongedwongen foto’s waar de liefde vanaf spat. Doe je mee?
Het gaat namelijk niet alleen om die ene foto: het is veel meer dan dat. Ik leg de liefde vast. De liefde tussen jou en je kinderen, de liefde voor je ongeboren baby, de liefde tussen jou en je partner. Dat is nu al waardevol, maar wordt nog waardevoller als jij er op een dag niet meer bent.
Dat besef ik me eens te meer sinds mijn vader in 2019 overleed. Hij was al jong ziek. Na zijn overlijden is vastgesteld dat hij waarschijnlijk Lewy body dementie had, maar hij had - naast parkinson - daarvoor al een vorm van dementie.
Ik heb niet veel foto’s waar we samen op staan. Maar de foto’s die ik heb, zijn extra speciaal. De gezelligheid spat ervan af. Daardoor zie ik hem nu echt als mijn vader, in plaats van de man waar de ziekte hem in veranderde.
Een foto is veel meer dan een leuk kiekje
